Ξύπνημα και έξω να βρούμε το μαγαζί Τερέζα όπου θα παίρναμε το πρωινό μας.. Το Τερέζα μπορεί να βρίσκονταν σε απόσταση αναπνοής από το ξενοδοχείο και δεν κουραστήκαμε στο ψάξιμο, κουραστήκαμε όμως να περιμένουμε να ανοίξει. Με το που άνοιξε πέσαμε με τα μούτρα, τι πεινάλες που είναι αυτοί καλέ...
λοιπον.. κανω μεγαλη προσπαθεια και γιατι πρεπει για καθε κεφαλαιο να βρω και τις φωτογραφιες που δυστυχως εχω χασει και οι φιλεναδες μου που τις ειχα δωσει, γιατι το συνηθιζουμε και ευτυχως, μου τις στελνουν σιγα σιγα με we transfer η με εμαιλ και γιαυτο σημερα τα εικονιδια ειναι και μικρα..
Το να επισκεφτούμε τη Villa de Leyva ήταν μια προτροπή του Yorgos και ήμουν σίγουρη για τη μοναδικότητα αυτού του αποικιακού χωριού.
Ο φιδίσιος δρόμος περνά μέσα από βουνά και κοιλάδες σε μια διαδρομή που τα τοπία εναλλάσσονται συνεχώς. Οι Χιλιάδες αγελάδες που βόσκουν στα λιβάδια και στις...
Το τελεφερίκ μας ανέβασε στο όρος Μονσεράτ που θεωρείται ιερό από τους Κολομβιανούς . Άρχισε να κατασκευάζεται από το 1953 από μια Ελβετική εταιρεία και αποπερατώθηκε το 1955.Ειναι ένας τρόπος ανάβασης στη κορυφή, για όσους δεν είναι φιτ για πεζοπορία…Ασφαλές είναι?? Κάπου διάβασα πως η...
Στο πρωινό περίμενα να γευτώ αυτόν το φημισμένο καφέ της χώρας. .αλλά δεν… μόνο στο χρώμα αλλά και πάλι υστερεί και σε αυτό… λοιπόν ο tinto έτσι λέγεται εδώ ο καφές, είναι η πιο χαμηλή ποιότητα καφέ της παραγωγής της χώρας αφού ο ΑΑΑ εξάγεται….ωχ τι μας βρήκε…νερομπουρμπουλο αντί καφέ, που λέει...
Στο αεροδρόμιο μας περιμένει ο ξεναγός μας Γιγιερμο ένας μακρυμάλλης νεαρός, που η ματιά του δεν μου φάνηκε καθάρια από την αρχή αλήθεια είναι ,αλλά το κράτησα για πάρτη μου… πρώτη μέρα είναι ,λάθος μπορεί να κάνω…
Επιβιβαστήκαμε στο αστραφτερό βανακι και πήραμε το δρόμο για το ξενοδοχείο μας...