Το σημείο όπου λόγο πριν φτάσουμε υπήρχε ένας υποτυπωδης υπάλληλος που σου έλεγε να βάλεις μια υπογραφή και να γράψεις το όνομα σου να ξέρουν ποιος έχει πάει εκεί. Όχι όταν το προσπερνούν θα μας καταλάβαινε...
Φτάνοντας στην είσοδο και κεντρική πλατεία.
Ειναι πολύ πολύ δύσκολο να επιλέξω...
Έτοιμη η ομάδα με 5 μέλη πια. Ο Μάρκους μια χαρά έδεσε στο σύνολο. Του προτείναμε να έρθει στη σκηνή μας αλλά δεν μπορώ να καταλάβω το λόγο που ήθελε να είναι μόνος του. Μάλλον άκουγε και αυτά που λέγαμε στο Χουάν για τελετές μύησης
Η ταμπέλα στην αρχή της διαδρομής. Σε πολλά σημεία υπήρχαν...
Μέσα σε αυτές τις ώρες έβγαλα με το κινητό και τη μηχανή μου 420 και κάτι φωτογραφίες.
Αυτός ο κύριος ο συντηρητής δεν κατάλαβα τι κάνει με την οδοντόβουρτσα. Ξέρεις κάποιος ίσως να μου πει?
Όπως φαίνεται και από το έξυπνο ρολόι μου ήμουν μέσα στο μνημείο σχεδόν 9 ώρες και περπάτησα κοντά στα 20 χμ. Και πάλι νομίζω δεν το χόρτασα. Πολύ εύκολα ξανά πάω. Και ας έχει και τουρίστες. Όχι τώρα πρόσφατα. Μα πιστεύω ότι όσες φορές και εάν πας κάτι καινούριο θα ανακαλύψεις όχι τόσο για το...
Ένα τεράστιο και δημόσιο ευχαριστώ στο Γιώργο που χωρίς αυτόν το ταξίδι δεν θα ήταν εφικτό. Όχι μόνο οργάνωσε άψογα τα πάντα μα το προσαρμωσε έτσι ώστε στο χρόνο που είχα στη διάθεση μου να δούμε όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα και σε σύντομο χρόνο! Ήταν σίγουρα τα καλύτερο ταξίδι που έκανα...
Μετά την ομίχλη και το ψιλόβροχο τρομερό τάιμινγκ με το που ανεβήκαμε στο Wayna Picchu η αλλιώς Huayna Picchu, ο ουρανός καθάρισε και μας έδωσε τρομερές εικόνες. αυτό ήταν και το μονοπάτι που περπατήσαμε μια μέρα μόλις πριν. Ακριβώς από την πίσω πλευρά του βουνού.
Είναι πανέμορφο και με ομίχλη το Machu Picchu!!!! Αλλιώς δεν θα μπορούσαμε να βγάλουμε αυτές τις φωτογραφίες. Σε κάθε πράγμα υπάρχει κάτι το θετικό. :)
Η είσοδος
η απογοήτευση ζωγραφισμένη στα πρόσωπα μας. Ευτυχώς δεν θα κρατούσε πολύ.
To τελευταίο στάδιο με περπάτημα. Από τον υδροηλεκτρικο σταθμό προς το Aguas Calientes.
Σύσσωμη η ομάδα μας!!!
Αποχαιρετοντας τον υπέροχο Γκριμάλντο.
και η φανταστική διαδρομή!!!
από τη χαρά του ο Κυριάκος το γύρισε στο χορό.
Το τελευταίο γεύμα στη φύση από το Γκριμάλντο. Απίστευτος είναι.
Με πόσο χαρά κατεβαίνουμε το τελευταίο σημείο. ο Γιάννης φοβάται το θεριό και το θεριό το Γιάννη....
Δεν ξέρω γιατί δεν μπορώ να ανεβάσω φωτογραφίες τύπου .png δηλαδή Screenshot του υπολογιστή για να είναι καλύτερη η εικόνα. Μέσο του ρολογιού με το ενσωματωμένο GPS αυτή την διαδρομή κάναμε τις πρώτες 3 ημέρες. εδώ τώρα μόνο γεωγραφικα φαίνεται η πορεία και η αλλαγή όχι μόνο υψομέτρου να και...
Έγινε συνήθεια να είμαστε πάνω από τα σύννεφα.
Ο Δον Τόμας ετοιμάζοντας το πρωινό μας χαράματα.
Όλοι χρειάστηκαν γαϊδουράκι για να περάσουν το ποταμάκι εκτός από τον αίλουρο Κρεκούζα, εξάλλου με 115 κιλά δεν νομίζω να τα καταφερνε το κακόμοιρο. :)
Λες και γυρίζουμε ταινία στην Αγρια...
Διάφορες φωτογραφίες απ τη διαδρομή.
Περπατώντας τις τελευταίες 4 ώρες μόνιμα πάνω από τα 4000 μέτρα. Οι ώρες ήταν πιο πολλές, μα εδώ φαίνονται οι 4 τελευταίες.
Με το πορτοκαλί ο Γιώργος, με το κόκκινο ο Κυριάκος, με το σκούρο μπλε ( που όλη την ώρα έμπαζε νερά) ο Παναγιώτης και...
Λοιπόν ας με συγχωρέσετε για την μικρή μου καθηστέρηση, μα έστω λίγο αργά θα ήθελα να συμπληρώσω κάποια βίντεο από το trekking και κάποιες φωτογραφίες, όπως βέβαια και απο το αγαπημένο μου σημείο στο πλανήτη, το Machu Picchu (ή Μάτσου Πίκτσου όπως σωστά προφέρεται)!
Περπατώντας στα 4500 μέτρα...
Ναι εμείς είμασταν μόνο 4. Αλλά αυτό επειδή το τρεκ το συγκεκριμένο σπάνια το επέλεγαν λόγο δυσκολίας ή διαρκείας. Ο Εβερτ έκανε και το Σαλκαντάι και άλλα τρεκ. Μια φορά μας είπε ότι είχε και γκρουπ με πάνω από 20 άτομα.
Ο Γκριμάλντο μας έιχα κάθε μέρα σουπίτσα, επι το πλείστον Κινόα! είχαμε ρυζάκι συχνά με διάφορα συνοδευτικά. Κοτόπουλο, αρακά, κοκκινιστό κρέας αλά Περού συνταγή. Επίσης κάθε μέρα είχαμε και επιδόρπιο! Πολύ έντονα δεν θυμάμαι πολλά, μα δεν θα ξεχάσω ποτέ το πόσο ποπ κορν είχαμε κάθε μέρα και το...
Όπου το εκεί κάτω ήταν και στα 4000 υψόμετρο. και έδειχνε το το βράδυ μας θα ήταν λίγο κρύο! Τους μείον 12 έφτασε εάν θυμάμαι σωστά.
Αλλά το πρωινό ξύπνημα ήταν όλα τα λεφτά!
Και είμασταν πανέτοιμοι (?!?!?) για τη συνέχεια!
Εδώ κάναμε το μικρό διάλειμμα για το μεσημεριανό και να στεγνώσουν τα κοκαλάκια μας.
Όπου μετά με τις σακούλες στα πόδια ο Γιώργος δε θυμάμαι και εγώ πόσες φορές έπεσε η παραλίγο να πέσει. Τα σημάδια εμφανή μπορώ να πω.
Το τελευταίο μέρος ήταν κατηφόρα για την πρώτη ημέρα. Μας λέει ο Εβερτ...
To Vitcus από μακριά! Εντυπωσιακότατο!!!
Μια Selfie δεν μπορούσε να λείπει.
Δεν ξέρω εάν φαινόμαστε μα είμαστε και οι τέσσερις εκεί. Ένας σε κάθε πόρτα του μνημείου.
Και το πικνικ που έκαναν οι άνθρωποι βεβαίως πάνω σε μια πέτρα για αυτούς, σε ένα τεράστιας σημασίας σημείο για πολλούς άλλους!
Σχετικά βίντεο από την πρώτη ημέρα!
Εάν προσέξετε το ρολόι είμαστε στα 3600 υψόμετρο και στiw τελευταίες 4 ώρες κάναμε σχεδόν 700 μέτρα ανάβαση, σε αυτό το τόσο 'εύκολο' μονοπάτι!
το σημείο όπου κοιμηθήκαμε στα 4100 μέτρα υψόμερο. Σε λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα ένα σύννεφο που ήρθε από πιο...