Λοιπόν, τώρα που το θυμήθηκα! Στο αξιοπρεπέστατο ξενοδοχείο στο ΄Αμστερνταμ (στην καρδιά της περιοχής των μουσείων) στην τηλεόραση του δωματίου μπορούσες να δεις τσάμπα τσόντες!
Αστα! 2 ποτήρια μπύρα, 3 ποτηράκια ούζο με πολύ πάγο, 2 ποτήρια κρασί, 2 Aperol, 1 Bloody Mary, εννοείται το καθένα σε ξεχωριστή μέρα κι αμέσως αρχίζω να παραπατάω και να γελάω χαζά! ΄Οταν ήμουν πολύ νέα, έκανα την τύπισσα και με το μαρτίνι του Μπουνιουέλ! ;)
Και στη Ρώμη (περιοχή Βία Βένετο) είχε μπιντέ το μπάνιο! Βέβαια ώσπου να έρθει το ζεστό νερό, περίμενες με ανοιχτή τη βρύση περίπου 10 λεπτά, αν είναι δυνατόν!
αυτό που με ξετρέλαινε, ήταν όταν περπατώντας άσκοπα, έπεφτα σε κάποια μικρή κρυφή πλατεία με το απαραίτητο πηγάδι της στη μέση και τα σπίτια γύρω-γύρω να έχουν απλώσει μπουγάδες! Εκεί αισθανόσουν την πραγματική ζωή της Βενετίας.
πολύ γέλασα με τη συνεννόηση αλά ιταλικά και θυμήθηκα κάτι ανάλογο στο ξενοδοχείο στη Βενετία, Σεπτέμβρης του 1982. Μπαίνουμε στο προπληρωμένο δωμάτιο, κάνω ν΄ανοίξω το παράθυρο, πέφτω σε τοίχο! Την ίδια στιγμή είχα κατρακυλήσει τη σκάλα και χειρονομούσα μπροστά στη ρεσεψιόν φωνάζοντας σε...
Ωραία, αλλά κι εγώ την πάτησα τελικά. Είχα διαβάσει όλες τις ιστορίες εκτός από τη δεύτερη βραβευθείσα, δεν ξέρω πως μου είχε ξεφύγει. Τώρα την διαβάζω! :bash: