[url=http://www.travelstories.gr/photo/showphoto.php?photo=21509][img]http://www.travelstories.gr/photo/data/2041/thumbs/IMG_3324.jpg[/img][/url] [url=http://www.travelstories.gr/photo/showphoto.php?photo=21501][img]http://www.travelstories.gr/photo/data/2041/thumbs/IMG_3328.jpg[/img][/url] [url=http://www.travelstories.gr/photo/showphoto.php?photo=21510][img]http://www.travelstories.gr/photo/data/2041/thumbs/IMG_3334.jpg[/img][/url]
Φυσικά, έχοντας ακούσει τόσα πολλά για την παραλία της Ipanema, και ευρισκόμενος μόλις ένα τετράγωνο μακριά, η πρώτη στάση στη βόλτα μου έχει κλειδώσει. Η παραλία της Ipanema (& Leblon) είναι μια ατελείωτη αμμουδιά 4 χιλιομέτρων, δίπλα στην ομώνυμη περιοχή της πόλης. Πίσω από την παραλία, βρίσκεται η παραλιακή λεωφόρος, και ακολουθεί η γειτονιά, μια από τις καλύτερες της πόλης, που απλώνεται σε όλο το μήκος της παραλίας, αλλά με μόλις 7 οικοδομικά τετράγωνα βάθος.. Στην πίσω πλευρά της γειτονιάς, η λιμνοθάλασσα (Lagoa) την οριοθετεί. Ένα κανάλι που συνδέει τη Lagoa με τη θάλασσα τέμνει κάθετα τη μακρόστενη γειτονιά, χωρίζοντάς τη σε δυο μέρη, Ipanema & Leblon. Στο βάθος, στο τέρμα της παραλίας, υψώνεται θεόρατο το Morro Dois Irmãos (βράχος των 2 αδερφιών), ένα από τα πολλά κατακόρυφα βράχια που κλέβουν την προσοχή στον ορίζοντα της πόλης.

Ας σημειώσω εδώ μια λεπτομέρεια που δεν είχα υπολογίσει πριν φτάσω εδώ, κρίσιμης σημασίας για τους φωτογράφους, μεταξύ άλλων: ο Ήλιος εδώ στο Νότιο Ημισφαίριο δεν βρίσκεται στο Νότο, αλλά στο Βορρά…

[url=http://www.travelstories.gr/photo/showphoto.php?photo=21511][img]http://www.travelstories.gr/photo/data/2041/thumbs/IMG_3353.jpg[/img][/url]
Η αντοχή μου με τα χειμωνιάτικα ρούχα για τη βόλτα στην παραλία κάτω από τον καυτό ήλιο περιορίζεται σε δευτερόλεπτα. Θα επανέλθω άλλες μέρες από δω, καλύτερα εξοπλισμένος, σκέφτομαι. Και χώνομαι μέσα στα στενά της Ipanema, για να χρησιμοποιήσω τον ίσκιο από τα κτήρια και τα δέντρα στο πεζοδρόμιο προς όφελός μου. Η γειτονιά παρουσιάζει όμορφη ρυμοτομία, άμεμπτη σχεδόν, με φαρδιές λεωφόρους και κάθετους δρόμους, πλατιά πεζοδρόμια, και υψηλά standards καθαριότητας. Όμορφα καταστήματα και καφέ/εστιατόρια/μπαρ για κάθε γούστο, κλασσικά, μοντέρνα, εναλλακτικά, παραδοσιακά, κάθε λογής. Κάτι μίνι ουρανοξύστες 10 ορόφων στις μπροστινά τετράγωνα κοντά στην παραλία. Η θέα στη θάλασσα εδώ κοστολογείται ακριβά… Και, πιο πίσω, μικρές πολυκατοικίες των 4-5 μεγάλων διαμερισμάτων το πολύ, με κοινό εντυπωσιακό χαρακτηριστικό τους, την παρουσία ένοπλου φρουρού.

Η Βραζιλία έχει ένα μεγάλο πρόβλημα: Μια από τις υψηλότερες εγκληματικότητες στη Λ. Αμερική. Και ναι μεν οι τουριστικές περιοχές θεωρούνται ασφαλείς, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν χρειάζονται και κάποια μέτρα παραπάνω, από εκείνους που αποτελούν στόχους.

[url=http://www.travelstories.gr/photo/showphoto.php?photo=21512][img]http://www.travelstories.gr/photo/data/2041/thumbs/IMG_3428.jpg[/img][/url] [url=http://www.travelstories.gr/photo/showphoto.php?photo=21502][img]http://www.travelstories.gr/photo/data/2041/thumbs/IMG_3512.jpg[/img][/url] [url=http://www.travelstories.gr/photo/showphoto.php?photo=21513][img]http://www.travelstories.gr/photo/data/2041/thumbs/IMG_3536.jpg[/img][/url] [url=http://www.travelstories.gr/photo/showphoto.php?photo=21514][img]http://www.travelstories.gr/photo/data/2041/thumbs/IMG_3541.jpg[/img][/url]
Περνάω κάθετα την Ipanema, και βγαίνω στην πίσω της πλευρά, στη λιμνοθάλασσα. Η Lagoa, είναι ο No 1 τόπος περιπάτου και αναψυχής για τους Cariocas. Στη στεριά, δίπλα στο νερό, υπάρχουν διαφόρων ειδών αθλητικές εγκαταστάσεις, ενώ στο νερό υπάρχουν προς ενοικίαση ποδήλατα, κανό, καγιάκ, κ.α. Μεγάλα ξενοδοχεία & καζίνο διαμορφώνουν το παραλιακό μέτωπο της λίμνης, με συζητήσιμης αρχιτεκτονικής αξίας ουρανοξύστες, να φαίνονται νάνοι μπροστά από το Morro dos Cabritos, έναν ακόμη από τους κατακόρυφους βράχους της πόλης. 2 νησάκια στο άκρο της λίμνης είναι off-limits, καθώς αποτελούν ιδιωτικά resorts. H ίδια η λίμνη, άλλες εποχές είναι γεμάτη κωπηλάτες (αγωνιστικά) ή θαλάσσια ποδήλατα.

Είναι εντυπωσιακή η γειτονιά. Σε καμιά περίπτωση δε θυμίζει αναπτυσσόμενη χώρα. Περισσότερο θυμίζει μια καλοκαιρινή μέρα δίπλα στη λίμνη στο Λουγκάνο ή στη Ζυρίχη της Ελβετίας. Και δεν τυχαίο αυτό: Ο δείκτης HDI (Human Development Index) της γειτονιάς είναι υψηλότερος από το μέσο όρο της Ελβετίας!!! Και δεν είναι καν η πιο "high" γειτονιά της πόλης… πιο πέρα, στη Barra de Tijuca (που δεν προλαβαίνω να επισκεφτώ σ' αυτό το ταξίδι), το Google Earth αποκαλύπτει μπόλικες μεγάλες μονοκατοικίες, κάθε μια με δική της πισίνα…

Μετά από λίγη βόλτα & αρκετές όμορφες φωτογραφίες, έχοντας φτάσει στο απέναντι άκρο της λίμνης περπατώντας κατά κύριο λόγο κάτω από σκιερά δέντρα, η ώρα έχει περάσει και είναι περασμένες 2. Παίρνω ένα ταξί και επιστρέφω στο ξενοδοχείο. Το δωμάτιο στον 11ο όροφο είναι πλέον έτοιμο. Παίρνω το κλειδί, ανεβαίνω, κάνω επιτέλους εκείνο το ντους, αλλάζω ρούχα, ξεκουράζομαι και μια σταλιά, και μια ώρα αργότερα είμαι πάλι στο δρόμο.