Δέκα χρόνια μετά την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος της Ισλανδίας, που ακολούθησε την χρηματοπιστωτική κρίση στις ΗΠΑ, το Ρέικιαβικ μοιάζει να έχει αναρρώσει πλήρως. Και όχι μόνο, αλλά έχει πια αρχίσει να «επανεφευρίσκει» τον εαυτό του ως ένας προορισμός για όσους αποζητούν μια «ένεση» υγείας και ευεξίας, σε συνδυασμό με χαλάρωση.
Εμβληματική ως προς αυτή την πλευρά του νησιού που στέκει στο μέσον βόρειας Αμερικής και Ευρώπης είναι αναμφίβολα η τεχνητή αλλά πανέμορφη Γαλάζια Λίμνη, 42 χιλιόμετρα από την ισλανδική πρωτεύουσα. Με ιαματικά νερά πλούσια σε μεταλλικά στοιχεία, τα οποία θερμαίνει η καυτή λάβα του υπεδάφους και ένα «μενού» από μάσκες λάσπης, η Blue Lagoon είναι αδύνατον να μην εντυπωσιάσει όποιον παραδοθεί στη θερμή αγκαλιά της. Γύρω από αυτήν έχει αναπτυχθεί ένα ολόκληρο δίκτυο από προϊόντα και υπηρεσίες που αποσκοπούν ακριβώς στην ευεξία και στο spa tourism.
Ο τομέας της διαμονής δεν έχει μείνει πίσω από τις εξελίξεις, αντιθέτως γνωρίζει ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ανάπτυξη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Sandhotel, σύμπλεγμα αναβαθμισμένων παλαιών κτιρίων, στο μοντέλο ξενοδοχείου – «μικρού χωριού». Εντός του χώρου του, συνυπάρχουν κατάστημα ανδρικών ειδών που λειτουργεί αδιάλειπτα από το 1918, καθώς και παραδοσιακό αρτοποιείο, στο οποίο δουλεύει η πέμπτη γενιά της ιδιοκτήτριας οικογένειας αρτοποιών. Οι ξενώνες είναι διακοσμημένοι με έργα τέχνης από την τοπική γκαλερί I8, η οποία φιλοξενεί έργα μερικών από τους σημαντικότερους σύγχρονους Ισλανδούς εικαστικούς καλλιτέχνες.
Τα όμορφα «περίεργα» του Ρέικιαβικ ωστόσο δεν σταματούν εδώ, καθώς όποιος θελήσει να επισκεφθεί το πρώτο εστιατόριο που βραβεύθηκε με αστέρι Michelin στην Ισλανδία, Dill, θα διαπιστώσει με μια προσεκτική ματιά ότι ο χώρος στις αρχές του 20ού αιώνα χρησιμοποιείτο ως… στάβλος. Ανάμεσα στα «περιπετειώδη» πιάτα του σεφ Ράγκναρ Έιρικσον «δεσπόζει» ο καπνιστός βακαλάος επάνω σε πουρέ πατάτας και απαλού ισλανδικού γιαουρτιού skyr.
Μετά το γεύμα και ένα πέρασμα για γλυκό από το Vinberid, η βόλτα στην πόλη θα οδηγήσει στο Marshall House. Μεταπολεμικό εργοστάσιο επεξεργασίας… ρέγκας, τον Μάρτιο του 2017 άνοιξε τις πύλες του σαν εκθεσιακός χώρος για κολεκτίβες καλλιτεχνών οι οποίες πάλευαν για την επιβίωσή τους μετά την κρίση του 2008. Μεταξύ των εκθεμάτων βρίσκονται και γλυπτά του γνωστού Ισλανδού γλύπτη Όλαφουρ Έλιασον, που μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ Βερολίνου και Δανίας.
