Όλοι οι Νοτιοαφρικανοί φίλοι που γνώρισα στους δυο μήνες που πέρασα στο Cape Town ψάχνοντας για το τέλειο κύμα μου τόνισαν: «πρέπει οπωσδήποτε να πάρεις τον Δρόμο του Κρασιού (Wine Route) και να επισκεφθείς κάποιο οινοποιείο». Δεν είχα κανένα λόγο να μην ακολουθήσω την συμβουλή τους. Ανάλογες οινοφιλικές διαδρομές έχει στις μέρες μας κάθε περιοχή που παράγει κρασί, πρόσφατα μάλιστα εγκαινιάστηκε και ένας Δρόμος του Κρητικού Κρασιού, στην χώρα μας.
Η κοντινότερη στο Κέιπ Τάουν ανάλογη διαδρομή, αυτή του Stellenbosch, είναι και η πρώτη που οργανώθηκε στη χώρα. Εδώ φύτευσε τα πρώτα αμπέλια ο ιδρυτής της αποικίας Jan van Riebeeck, στις 2 Φεβρουαρίου 1659 και σήμερα η Νότιος Αφρική έχει μια πρότυπη οινοβιομηχανία που κατατάσσεται 9η παγκοσμίως από πλευράς παραγωγής.
Μια εικοσαριά οινοποιεία είναι επισκέψιμα στην ευρύτερη περιοχή, πλήρως οργανωμένα για να υποδεχθούν τον επισκέπτη και να του προβάλλουν τις ιδιαιτερότητες κάθε ετικέτας τους. Με ενάμιση ή δύο ευρώ είσοδο δοκιμάσαμε έξη κρασιά σε κάθε ένα (δεν αντέχεις πάνω από δυο οινοποιεία την ίδια μέρα αν πίνεις το κρασί όπως εμείς και δεν το φτύνεις μετά τη δοκιμή), ξαπλωμένοι στο γρασίδι, με θέα τους αμπελώνες στους γύρω λόφους.
Επιμείναμε στις ντόπιες ποικιλίες: το pinotage, μια διασταύρωση pinot noir και syrah (shiraz το λεν εδώ), που αναπτύχθηκε πρώτη φορά στη Νότια Αφρική και τώρα ευδοκιμεί σε όλο τον κόσμο, δίνοντας δυνατά, «γεμάτα» κόκκινα κρασιά. Τα άκρως αρωματικά sauvignon blanc και chardonnay, μύτη με έντονα εξωτικά φρούτα μόλις ανοίξεις το μπουκάλι. Τα πρώτα δείγματα οινοποίησης λευκού pinotage, από την ποικιλία nouvelle ή Cape riesling. Τα αφρώδη Cape Classic, εφάμιλλα της αυθεντικής σαμπάνιας…
Είχαν δίκιο τελικά οι ντόπιοι, να έλθεις στη Νότια Αφρική και να μην δοκιμάσεις τα κρασιά της είναι σα να πας στην Σκωτία και να μην πιεις ουίσκι.
